| Fistulina
hepatica - goveđi jezik |
 |
Plodno
telo: debelomesnato i sočno, nekada u
obliku velike lepeze, nekada podseća na džigericu ili jezik. Boje je od
bledo crvene, preko narandžaste do tamno smeđe-crvene. Gornja površina
je u mladosti hrapava. Kasnije se ispod kožice sakupi vegetativna tečnost
iz gljive, jarko crvene boje, gornja površina postane sluzava i želatinozna,
a na oštećenim mestima izgleda kao da gljiva krvari. Plodište se nalazi
na donjoj strani, prljavo krem boje, na dodir lagano menja boju u smeđe.
Sastoji se iz gusto sabijenih cevčica debljine oko 3mm. Meso na preseku
brzo tamni, sve do crvene boje, a isprepletano je belim žilicama. Prosečna
veličina jednog plodnog tela je oko 20 cm širine i oko 5 sm debljine.
Stanište: najčešće
se kao parazit nalazi u starim hrastovim šumama, ali se može naći i na
starim panjevima. Retko se nalazi na drugom drvetu.
Upotreba: jestiva
gljiva, kiselog ukusa. Može se jesti sirova, kao slana salata ili
poslastica. |
|
| G |
|
| Grifola
frondosa (Dicks.: Fr.) S.F.Gray - zečarka,
zec gljiva |
 |
Plodno
telo: iz debelomesnate osnove granaju se
mnogobrojni izdanci koji na vrhu imaju oblik kašike ili lopate. Odozgo su
sivo-smeđi, velurasti, sa tamnijim uzdužnim vlaknima, odozdo su beli ili
krem-beli.
Cevčice: vrlo
kratke, bele, spuštaju se niz dršku. Pore su sitne i okruglaste, kod
starijih su šire.
Drška(e): izrastaju
iz zajedničke debelomesnate osnove, ekscentrično su postavljene u odnosu
na šeširiće, nepravilne, bele, vlaknaste.
Meso: vlaknasto,
belo, nepormenljivo, mirisa koji podseća na kvasac, prijatnog ukusa. |
Stanište:
raste leti i ujesen na panjevima hrasta, korenju ili
prividno na tlu.
Upotreba: jestiva
dok je mlada, izdašna.
Zamena: može
se zameniti sa orijaškim žbunom (Meripilus
giganteus) kojemu su lepeze veće, meso na
vazduhu crveni, kasnije crni. |
|
| Gyroporus
castaneus (Bull.:Fr.) Quélet - kestenov vrganj,
kestenovac, kestenov žljebovac |
 |
Šešir:
prečnika do 10 cm, okruglast, zatim spljošten,
ponekada malo udubljen u sredini, tankog ruba; kožica je velurasta,
kasnije manje-više glatka i sjajna, teško se guli, kestenjasto-smeđe je
boje, ponekad narandžasto-smeđa, uglavnom u jednom tonu.
Cevčice: kratke,
uz dršku kraće, bele pa žućkaste; plodište je belo, zrelo je žućkasto,
sa sitnim okruglim porama. Otisak spora je žućkasto-zelenkast.
Drška: 4-8
X 1-3 cm, velurasta, iste boje kao i šešir, jednobojna, krta, komorasto
šuplja, pomalo naborane površine. |
Meso:
krhko, belo, ispod kožice boje lešnika ili pomalo ružičasto,
pod pritiskom požuti, miris i ukus prijatni.
Stanište: raste
leti i u jesen, pojedinačno ili u manjim skupinama, po listopadnim šumama,
ređe u četinarima. Voli peskovito zemljište. |
|
